2024-04-27, Sobota, Rok B, II, 4. wielkanocny
Dz 13, 44-52
Czytanie z Dziejów Apostolskich<br><br>W następny szabat, po kazaniu Pawła w synagodze w Antiochii Pizydyjskiej, zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc, sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł.<br><br>Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: «Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: „Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi”».<br><br>Poganie, słysząc to, radowali się i wielbili słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie szerzyło się na cały kraj.<br><br>Ale Żydzi podburzyli pobożne a wpływowe niewiasty i znaczniejszych obywateli, wzniecili prześladowanie Pawła i Barnaby i wyrzucili ich ze swoich granic. A oni, strząsnąwszy na nich pył z nóg, przyszli do Ikonium. A uczniowie byli pełni wesela i Ducha Świętego.
Ps 98
Ps 98 (97), 1bcde. 2-3b. 3c-4 (R.: por. 3cd)<br><br>Ziemia ujrzała swego Zbawiciela<br><br>Śpiewajcie Panu pieśń nową, * <br>albowiem uczynił cuda. <br>zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica * <br>i święte ramię Jego.<br><br>Ziemia ujrzała swego Zbawiciela<br><br>Pan okazał swoje zbawienie, * <br>na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość. <br>Wspomniał na dobroć i na wierność swoją * <br>dla domu Izraela.<br><br>Ziemia ujrzała swego Zbawiciela<br><br>Ujrzały wszystkie krańce ziemi * <br>zbawienie Boga naszego. <br>Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, * <br>cieszcie się, weselcie i grajcie.<br><br>Ziemia ujrzała swego Zbawiciela
J 8, 31b-32a
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Jeżeli trwacie w nauce mojej, <br>jesteście prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
J 14, 7-14
Słowa Ewangelii według Świętego Jana<br><br>Jezus powiedział do swoich uczniów:<br><br>«Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście».<br><br>Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy».<br><br>Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie widzi, widzi także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: „Pokaż nam Ojca”? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. To Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie – wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła!<br><br>Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, a nawet większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić Mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię».
2024-04-28, Niedziela, Rok B, II, 5. wielkanocny
Dz 9, 26-31
Czytanie z Dziejów Apostolskich<br><br>Kiedy Szaweł przybył do Jeruzalem, próbował przyłączyć się do uczniów, lecz wszyscy bali się go, nie wierząc, że jest uczniem.<br><br>Dopiero Barnaba przygarnął go i zaprowadził do apostołów, i opowiedział im, jak w drodze Szaweł ujrzał Pana, który przemówił do niego, i z jaką siłą przekonania występował w Damaszku w imię Jezusa. Dzięki temu przebywał z nimi w Jerozolimie, z siłą przekonania przemawiając w imię Pana. Przemawiał też i rozprawiał z hellenistami, którzy usiłowali go zgładzić. Bracia jednak, dowiedziawszy się o tym, odprowadzili go do Cezarei i wysłali do Tarsu.<br><br>A Kościół cieszył się pokojem w całej Judei, Galilei i Samarii. Rozwijał się i żył bogobojnie, i obfitował w pociechę Ducha Świętego.
Ps 22 (21), 26b-27. 28 i 30ab. 30c-32 (R.: por. 26a)
Będę Cię chwalił w wielkim zgromadzeniu <br>Albo: Alleluja<br><br>Wypełnię moje śluby wobec czcicieli Boga. * <br>Ubodzy będą jedli i zostaną nasyceni, <br>będą chwalić Pana ci, którzy Go szukają: * <br>«Serca wasze niech żyją na wieki».<br><br>Będę Cię chwalił w wielkim zgromadzeniu <br>Albo: Alleluja<br><br>Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi, * <br>oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie. <br>Jemu się pokłonią wszyscy śpiący w ziemi, * <br>przed Nim zegną się wszyscy, którzy staną się prochem.<br><br>Będę Cię chwalił w wielkim zgromadzeniu <br>Albo: Alleluja<br><br>Moja dusza będzie żyła dla Niego, † <br>potomstwo moje Jemu będzie służyć, * <br>przyszłym pokoleniom o Panu opowie. <br>I sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, † <br>który się narodzi: * <br>«Pan to uczynił».<br><br>Będę Cię chwalił w wielkim zgromadzeniu <br>Albo: Alleluja
1 J 3, 18-24
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła<br><br>Dzieci, nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą. Po tym poznamy, że jesteśmy z prawdy, i uspokoimy przed Nim nasze serca. A jeśli serce oskarża nas, to przecież Bóg jest większy niż nasze serca i zna wszystko.<br><br>Umiłowani, jeśli serce nas nie oskarża, to mamy ufność w Bogu, a o co prosić będziemy, otrzymamy od Niego, ponieważ zachowujemy Jego przykazania i czynimy to, co się Jemu podoba. Przykazanie zaś Jego jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał. Kto wypełnia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim; a to, że trwa On w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał.
J 15, 4a. 5b
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę. <br>Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
J 15, 1-8
Słowa Ewangelii według Świętego Jana<br><br>Jezus powiedział do swoich uczniów:<br><br>«Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który go uprawia. Każdą latorośl, która nie przynosi we Mnie owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was będę trwać. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeżeli nie trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie.<br><br>Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto nie trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. Potem ją zbierają i wrzucają w ogień, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami».
2024-04-29, Poniedziałek, Rok B, II, Święto Św. Katarzyny Sieneńskiej, dziewicy i doktora kościoła, patronki Europy
1 J 1, 5-10;2,1-2
Czytanie z Pierwszego listu świętego Jana Apostoła<br><br>Najmilsi:<br><br>Nowina, którą usłyszeliśmy od Niego i którą wam głosimy, jest taka: Bóg jest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności. Jeżeli mówimy, że mamy z Nim współuczestnictwo, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie postępujemy zgodnie z prawdą. Jeżeli zaś chodzimy w światłości, tak jak On sam trwa w światłości, wtedy mamy jedni z drugimi współuczestnictwo, a krew Jezusa, Syna Jego, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu.<br><br>Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy. Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, Bóg jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości. Jeśli mówimy, że nie zgrzeszyliśmy, czynimy Go kłamcą i nie ma w nas Jego nauki.<br><br>Dzieci moje, piszę wam to dlatego, żebyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył, mamy Rzecznika wobec Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. On bowiem jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy i nie tylko za nasze, lecz również za grzechy całego świata.
Ps 103
Ps 103 (102), 1-2. 3-4. 8-9. 13-14. 17-18 (R.: por. 1a)<br><br>Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.<br><br>Błogosław, duszo moja, Pana, *<br>i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.<br>Błogosław, duszo moja, Pana, *<br>i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.<br><br>Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.<br><br>On odpuszcza wszystkie twoje winy *<br>i leczy wszystkie choroby,<br>On twoje życie ratuje od zguby, *<br>obdarza cię łaską i zmiłowaniem.<br><br>Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.<br><br>Miłosierny jest Pan i łaskawy, *<br>nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.<br>Nie zapamiętuje się w sporze, *<br>nie płonie gniewem na wieki.<br><br>Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.<br><br>Jak ojciec lituje się nad dziećmi, *<br>tak Pan się lituje nad tymi, którzy się Go boją.<br>Wie On, z czegośmy powstali, *<br>pamięta, że jesteśmy prochem.<br><br>Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.<br><br>Łaska zaś Boga jest wieczna dla Jego wyznawców, *<br>a Jego sprawiedliwość nad ich potomstwem,<br>nad wszystkimi, którzy strzegą Jego przymierza *<br>i pamiętają, by spełniać Jego przykazania.<br><br>Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.
Mt 11, 25
<br>Alleluja, Alleluja, Alleluja<br><br>Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,<br>że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.<br><br>Alleluja, Alleluja, Alleluja
Mt 11, 25-30
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza<br><br>W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.<br><br>Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić.<br><br>Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.<br><br>Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie».
2024-04-30, Wtorek, Rok B, II, Dzień Powszedni albo wspomnienie Św. Piusa V, papieża
Dz 14, 19-28
Czytanie z Dziejów Apostolskich<br><br>Do Listry nadeszli Żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje. Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe.<br><br>W tym mieście głosili Ewangelię i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, «bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego». Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli.<br><br>Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. Głosili słowo w Perge, zeszli do Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali.<br><br>Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary. I dość długi czas spędzili wśród uczniów.
Ps 145
Ps 145 (144), 10-11. 12-13. 21 (R.: por. 12)<br><br>Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo <br>Albo: Alleluja<br><br>Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła * <br>i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy. <br>Niech mówią o chwale Twojego królestwa * <br>i niech głoszą Twoją potęgę.<br><br>Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo <br>Albo: Alleluja<br><br>Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę * <br>i wspaniałość chwały Twojego królestwa. <br>Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, * <br>przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.<br><br>Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo <br>Albo: Alleluja<br><br>Niech usta moje * <br>głoszą chwałę Pana, <br>a wszystko, co żyje, † <br>niech wielbi Jego święte imię * <br>na zawsze i na wieki.<br><br>Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo <br>Albo: Alleluja
Łk 24, 46b. 26b
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Chrystus musiał cierpieć i zmartwychwstać, <br>aby wejść do swojej chwały.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>
J 14, 27-31a
Słowa Ewangelii według Świętego Jana<br><br>Jezus powiedział do swoich uczniów:<br><br>«Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.<br><br>A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał».
2024-05-01, Środa, Rok B, II, Dzień Powszedni albo wspomnienie Św. Józefa, rzemieślnika
Dz 15, 1-6
Czytanie z Dziejów Apostolskich<br><br>W Antiochii niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: «Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni».<br><br>Kiedy doszło do niemałych sporów i roztrząsań między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba, i jeszcze kilku spośród nich udadzą się w sprawie tego sporu do Jeruzalem, do apostołów i starszych. Wysłani przez Kościół, szli przez Fenicję i Samarię, sprawiając wielką radość braciom opowiadaniem o nawróceniu pogan.<br><br>Kiedy przybyli do Jeruzalem, zostali przyjęci przez Kościół, apostołów i starszych. Opowiedzieli też, jak wielkich rzeczy Bóg przez nich dokonał. Lecz niektórzy nawróceni ze stronnictwa faryzeuszów oświadczyli: «Trzeba ich obrzezać i zobowiązać do przestrzegania Prawa Mojżeszowego». Zebrali się więc apostołowie i starsi, aby rozpatrzyć tę sprawę.
Ps 122
Ps 122 (121), 1b-2. 4-5 (R.: por. 1bc)<br><br>Idźmy z radością na spotkanie Pana <br>Albo: Alleluja<br><br>Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: * <br>«Pójdziemy do domu Pana». <br>Już stoją nasze stopy * <br>w twoich bramach, Jeruzalem.<br><br>Idźmy z radością na spotkanie Pana <br>Albo: Alleluja<br><br>Do niego wstępują pokolenia Pańskie, * <br>aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana. <br>Tam ustawiono trony sędziowskie, * <br>trony domu Dawida.<br><br>Idźmy z radością na spotkanie Pana <br>Albo: Alleluja
J 15, 4a. 5b
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę. <br>Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
J 15, 1-8
Słowa Ewangelii według Świętego Jana<br><br>Jezus powiedział do swoich uczniów:<br><br>«Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który go uprawia. Każdą latorośl, która nie przynosi we Mnie owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was będę trwać. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeżeli nie trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie.<br><br>Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto nie trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. Potem ją zbierają i wrzucają w ogień, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami».
2024-05-02, Czwartek, Rok B, II, Wspomnienie Św. Atanazego, biskupa i doktora Kościoła
Dz 15,7-21
Czytanie z Dziejów Apostolskich<br><br>W Jerozolimie, po długiej wymianie zdań, przemówił Piotr do apostołów i starszych:<br><br>«Wiecie, bracia, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli. Bóg, który zna serca, zaświadczył na ich korzyść, dając im Ducha Świętego tak samo jak nam. Nie zrobił żadnej różnicy między nami a nimi, oczyszczając ich serca przez wiarę.<br><br>Dlaczego więc teraz Boga wystawiacie na próbę, nakładając na uczniów jarzmo, którego ani ojcowie nasi, ani my sami nie mieliśmy siły dźwigać. Wierzymy przecież, że będziemy zbawieni przez łaskę Pana Jezusa tak samo jak oni».<br><br>Umilkli wszyscy, a potem słuchali opowiadania Barnaby i Pawła o tym, jak wielkich cudów i znaków dokonał Bóg przez nich wśród pogan.<br><br>A gdy i oni umilkli, zabrał głos Jakub i rzekł: «Posłuchajcie mnie, bracia! Szymon opowiedział, jak Bóg raczył wybrać sobie Lud spośród pogan. Zgadzają się z tym słowa Proroków, bo napisano:<br><br>„Potem powrócę i odbuduję przybytek Dawida, który znajduje się w upadku. Odbuduję jego ruiny i wzniosę go, aby pozostali ludzie szukali Pana i wszystkie narody, nad którymi wzywane jest imię moje – mówi Pan, który to sprawia. To są Jego odwieczne wyroki”.<br><br>Dlatego ja sądzę, że nie należy nakładać ciężarów na pogan nawracających się do Boga, lecz napisać im, aby się wstrzymali od pokarmów ofiarowanych bożkom, od nierządu, od tego, co uduszone, i od krwi. Z dawien dawna bowiem w każdym mieście są ludzie, którzy co szabat czytają Mojżesza i wykładają go w synagogach».
Ps 96
Ps 96 (95), 1-2. 3 i 10 (R.: por. 3)<br><br>Pośród narodów głoście chwałę Pana.<br>lub Alleluja.<br><br>Śpiewajcie Panu pieśń nową, *<br>śpiewaj Panu, ziemio cała.<br>Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, *<br>każdego dnia głoście Jego zbawienie.<br><br>Pośród narodów głoście chwałę Pana.<br>lub Alleluja.<br><br>Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *<br>rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów.<br>Głoście wśród ludów, że Pan jest Królem, †<br>On utwierdził świat tak, że się nie zachwieje, *<br>będzie sprawiedliwie sądził wszystkie ludy.<br><br>Pośród narodów głoście chwałę Pana.<br>lub Alleluja.
J 10, 27
Alleluja, Alleluja, Alleluja<br><br>Moje owce słuchają mojego głosu,<br>Ja znam je, a one idą za Mną.<br><br>Alleluja, Alleluja, Alleluja
J 15,9-11
Słowa Ewangelii według Świętego Jana<br><br>Jezus powiedział do swoich uczniów:<br><br>«Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości.<br><br>To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna».
2024-05-03, Piątek, Rok B, II, Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski
Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab
Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła<br><br>Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu.<br><br>Ukazał się też inny znak na niebie: Oto wielki Smok ognisty; ma siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach siedem diademów. Ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba i rzucił je na ziemię. Smok stanął przed mającą urodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej Dziecko. I porodziła syna – mężczyznę, który będzie pasł wszystkie narody rózgą żelazną. Dziecko jej zostało porwane do Boga i do Jego tronu. Niewiasta zaś zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga.<br><br>I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca»
Jdt 13, 18bcda. 19-20 (R.: 15, 9d)
Tyś wielką chlubą naszego narodu<br><br>Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego, * <br>spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi, <br>i niech będzie błogosławiony Pan Bóg, * <br>Stwórca nieba i ziemi.<br><br>Tyś wielką chlubą naszego narodu<br><br>Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki * <br>w sercach ludzkich wspominających moc Boga. <br>Niech Bóg to sprawi, * <br>abyś była wywyższona na wieki.<br><br>Tyś wielką chlubą naszego narodu
Kol 1, 12-16
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan<br><br>Bracia:<br><br>Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów.<br><br>On jest obrazem Boga niewidzialnego, Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.<br><br>On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie.
J 19, 27
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Jezus powiedział do ucznia: «Oto Matka twoja», <br>i od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
J 19, 25-27
Słowa Ewangelii według świętego Jana<br><br>Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.<br><br>Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja».<br><br>I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
